حضور بر مزار کیارستمی همراهی با یک داغ

سه ماه گذشته و هنوز فراموش نشده است و هر قدمی هم که برداشته می‌شود، درجهت فراموش‌نکردن این اتفاق است.  صحبت از بزرگ سینمای ایران است، «عباس کیارستمی»؛ مردی که توانست سینمای ایران و نام ایران را تا گوشه و کنار جهان ببرد، آن هم به بهترین شکل ممکن.

در مدتی که از رفتن او می‌گذرد، فرزندش، «بهمن»، پیگیر است؛ پیگیر فاجعه‌ای که رخ داده است. تنها کسانی که به مانند او روزها و ماه‌ها را در بیمارستان‌ها گذرانده‌‌اند، با عمق مسئله درمانی آشنایی دارند. او می‌داند بودن در مکانی که کاری جز نگاه‌کردن نتوان انجام داد، چه سخت است؛ مانند لحظاتی که او در بیمارستان گذرانده و این‌بار می‌خواهد برای روشن‌شدن جزئیات پرونده، کارش را دنبال کند. 

 

حالا پس از حکم بدوی که داده شده است باید گفت همین که حکمی صادر شده، اتفاق بزرگی است و امیدبخش؛ اما آن چیزی که سبب شد باز هم برخی ناراحت شوند و آه از نهادشان برآید، نحوه اعلام و میزان حکم است. آری درست است قرار نیست کسی اعدام شود، قرار نیست کسی از کاری محروم شود و قرار نیست به کل جامعه پزشکی اهانت و توهین شود؛ اما این حکم سه ماه که به نظر پزشک زیاد هم هست و نا‌عادلانه، اندکی هضم‌نشدنی به نظر می‌رسد.

 

شاید برای همین است که امروز، ساعت ١١ روز ١٥ مهر، هم‌زمان با سپری‌شدن سه ماه از خاکسپاری هنرمند ازدست‌رفته‌ ایران، بر سر مزار او در ترک مزرعه واقع در لواسان، علاقه‌مندانش گرد هم می‌آیند و با ادای احترام به ازدست‌رفتگان، زندگی و عظمت زندگی را پاس می‌دارند. این دعوت از سوی خانواده این هنرمند و دوستدارانش انجام شده است و در‌این‌میان، خانه سینما نیز از همه برای این حضور دعوت کرده است. 

 

شاید این حرکت مردمی برنامه‌ خاصی نباشد، حتی اعتراضی هم نباشد؛ فقط یادآوری این نکته است که مردم هنوز این موضوع را پیگیری می‌کنند و این داغ را فراموش نکرده‌اند. بسیارند کسانی که خود این داغ را بر سینه دارند و این لحظات دردآور ناامیدی از فرایند درمانی را پشت سر گذاشته‌اند. قرار است مردم در این حضور فقط همراه بازماندگان باشند و یاد کارگردان بزرگ ایران و نمایش‌دهنده زندگی را مرور کنند.